Festivali
Cannes Film Festival 2013.
Sa stotinama dugometražnih filmova prikazanih u različitim odjeljcima, nemoguće je videti sve filmove u Kanu. Ne računajući brojne kratke filmove i hiljade projekcija na Pijaci koje organizuju producenti i filmmejkeri. Ako se u Kanu, kao što kaže ovogodišnji predsjednik žirija Stiven Spilberg "ne radi o takmičenju", onda se radi – ili bi barem tako trebalo – jednostavno o filmovima. Različitim filmovima iz različitih zemalja svijeta. Ili možda malo preciznije, radi se o raznovrsnosti filmova, kada su u pitanju njihova tematika, estetika, (ne)auterism, klasifikacija žanra ili nacionalnost. Ukoliko uopšte možemo govoriti o "nacionalnim" filmovima, obzirom da koprodukcija i internacionalizovani filmski rad cvjetaju. Možemo se, zato, zapitati koja je nacionalnost predstavljena u ovogodišnjem francuskom pobjedniku Palme d'Or i dobitniku Fipresci nagrade La vie d'Adele – Chapitre 1 & 2 (Adelin život, poglavlje 1 & 2) režisera Abdellatif Kechiche-a, u kojem tunižanski režiser režira francuske glumice na francuskom jeziku.
Nije lako ni druge filmove kategorizovati po nacionalnoj osnovi. Na primjer, film snimljen od strane danskog režisera u Bankoku, sa tajlandskim glumcima i britanskim i kanadskim zvijezdama; ili film iz SAD sa autorom iz Njujorka i britanskim zvijezdama, koji glume sa britanskim akcentom; francuski film koji režira Iranac, sa argentinskom (glumicom dobitnicom nagrade ove godine) i iranskom postavom na francuskom i persijskim jezicima; |
zatim, još jedan francuski film sa globalnom (iz Portorika) zvijezdom koja glumi na engleskom jeziku, pa još jedan francuski film sa globalnom (iz Danske) zvijezdom; film iz SAD-a sa francuskom glumicom koji se snimao na engleskom i poljskom jeziku itd. Iako se čini da filmovi nemaju nacionalnosti u Kanu, dvije zemlje – Francuska sa sedam i SAD sa pet filmova – činili su 60 % takmičarske selekcije i, stoga, dominirali samim takmičenjem, dok su preostali fimovi "stigli iz" Japana, Kine, Meksika, Italije, Čada, Holandije i Danske.
Sa druge strane, nije iznenađujuće što je i podjednako internacionalan žiri, koji se sastoji se od velikih imena kao što su Steven Spielberg, Nicole Kidman, Christoph Waltz, Ang Lee, Christian Mungiu, Naomi Kawase, Lynne Ramsay, Daniel Auteuil i Vidya Balan, ove godine priredili veliko festivalsko iznenađenje, predstavljajući inovaciju koja se tiče najpriželjkivanije nagrade na samom festivalu. Palme d'Or (Zlatna palma) je dodjeljena (ali još nije uručena) trostrukom "autoru" filma - režiseru Abdellatif Kechiche-u i sjajnim glumicama, Léi Seydoux i Adèli Exarchopolous. Pored ovog predivnog i nepredvidljivog genijalnog poteza odigranog od strane velikog žirija, neke od ostalih nagrada su bile očekivane, na moju radost, obzirom da su se poklapale sa mojim najoptimističnijim prognozama. |