Italian Cinema        CINECITTA STUDIO

La Fabbrica Dei Sogni
Cinecitta - FABRIKA SNOVA
» Nazvali su je FABRIKA SNOVA ... pomalo banalno, ali tačno! Mjesto za respekt, jer su unutar zidova Cinecittà umjetnici nadareni i inspirisani da sanjaju za vas! Za mene, ovo je idealno mjesto, prazan kosmički prostor prije velikog praska!«

Federico Fellini

Najveći filmski studio u Italiji napravljen je 1937. god. po nalogu Benita Mussolinija i Luigija Freddija. Cinecittà je radila kao sredstvo propagande fašizma pod sloganom »Cinema è l'arma più forte« (Film je najjače oružje). Međutim, saveznici su je bombardovali i maltene potpuno uništili za vrijeme Drugog Svjetskog rata. Posle rata, studiji se renoviraju, i koriste za snimanje nekoliko značajnih američkih filmova poput filma »Ben Hur«, i postaju čuveni zahvaljujući međunarodnom uspjehu Federica Fellinija i filma »La dolce vita« Osamdesetih godina Cinecitta' je privatizovana, a dva najveća događaja koja su u njoj održana bili su Evrovizija (1991.god.) i koncert grupe Pink Floyd. Od 1997. studiji se ponovo koriste za snimanje filmova. Tako, Martin Scorsese 2001. u Cinecittà snima »Bande New Yorka« , a HBO visoko budžetnu seriju »Roma«. Godine 2007. požar je ozbiljno oštetio djelove studija u kojima je snimana serija »Roma«, a scenografija korištena za film »Ben Hur« do koje je vatra stigla, ipak je sačuvana. Reditelji koji su se proslavili u Cinecittà su, pored Fellinija, Michelangelo Antonioni i Roberto Rosellini.

Film je istovremeno i priča, i strast, i talenat, i zanimanje. Najkompleksnija umjetnost. A Cinecittà je dom ovoj umjetnosti. Prava fabrika u kojoj snovi dobijaju formu. Mit koji ne prestaje. Na samo 9 km od Rima, na prostoru od 400 milijardi kvadratnih metara, nalazi se jedna od najznačajnijih evropskih kinematografskih industrija, koja je za više od 70 godina vidjela rađanje najznačajnijih djela italijanskog i svjetskog filma. Mitovi prošlosti i sadašnjosti, strast, entuzijazam, profesionalizam i najnovija tehnološka dostignuća iz oblasti filma, pomiješani su na jednom sugestivnom mjestu koje je davalo i nastavlja da daje životnu snagu italijanskom i svjetskom filmu. Od mnogih nazvana »Hollywood na Tibru« Cinecittà ima nemjerljivo umjetničko nasljeđe. Među njenim zidovima snimljeni su vise od 3.000 filmova, među kojima je 90 bilo nominovano za najprestižniju nagradu Oskar, a 47 ih je i nagrađeno. Projektujući se u prošlost, nalazimo na filmove Ben Hur; Quo vadis; Cleopatra; La dolce vita, a iz skorije prošlosti podsjetiću vas na filmove Baron Munchausen, Bande New Yorka; Engleski pacijent; Baaria; Nina, Nemoguća misija... Studio Cinecittànakupio je ogroman prtljag umjetnosti, kulture, tehnike koji se razvio tokom vremena i koji se regeneriše i danas, zahvaljujući zalaganju velikih profesionalaca, koji investiraju u Cinecitta' svoju energiju, znanje, vještinu, genijalnost i hrabrost da realizuju svoj san. STORIJA I MIT Sredinom tridesetih godina novinar i političar Luigi Freddi počinje razmišljati o planu za razvoj italijanske filmske industrije. Fasciniran Hollywood –om daje predlog Mussoliniju o reorganizaciji filmske industrije, koji rado prihvata moćno oružje koristeći ga kao sredstvo propagande fašizma, pod sloganom » Cinema è l'arma più forte!«. Ubrzo nakon njihovog dogovora i misterioznog požara u starom studiju »Can«, 1937. god. nastaje jedan od najvećih filmskih gradova u Evropi. Projekat za izgradnju Cinecittà skupa osmišljavaju inžinjer Carlo Racorni i arhitekta Gino Peressutti držeći se italijanskog jezika racionalizma u tipu arhitekture popularnom tridesetih godina, kombinaciji čistih linija i funkcionalnosti. Od samog početka Cinecittà postaje utopija, mjesto gdje se juri uspjeh i slava. Mnoge nacionalne zvijezde, kao Sophia Loren, Claudia Cardinale, Ornella Muti, Franco Fabrizi i drugi rodile su se i razvile svoj dar u ovom studiju.Nakon bombardovanja od strane saveznika u drugom svjetskom ratu, za Cinecittà počinje procvat. Vrata studija otvaraju se za američku produkciju i sa realizacijom vrlo skupih i glomaznih produkcija, tipa Quo vadis ili Ben Hur, Cinecittà dobija naziv »Hollywood na Tibru«.

Ludilo sa Fellinijevim La dolce vita ispunjava Rim italijanskim i američkim zvijezdama. Sedamdesetih godina počinje period produkcije koji je ostavio neizbrisiv trag ne samo u okviru Cinecittà već i u kolektivnom duhu prema kinematografiji. Zahvaljujući velikim djelima Fellinija, dostignućima Luchino Viscontija, umjetničkoj harizmi Pasollinija, genijalnosti Ettore Scole, Comencinija, Zurlinija i mnogih drugih nastaje ogroman ekonomski uspjeh i glamur italijanskog filma na svjetskom nivou.Cinecittà DANASNakon privatizacije 1997. god. i sa nastankom Cinecittà Studios SpA, snažan proces obnove i razvoja doveo je čuveni filmski grad do toga da postane jedan od najvećih kinematografskih studija na svijetu. Sa 4 centra za filmsku produkciju, od kojih 3 u Italiji i jedan u Maroku, opremljenih najnaprednijom tehnologijom Cinecittà danas predstavlja tačku oslonca evropske filmske produkcije.