Italian Cinema INTERVJU de Serio
De Serio: Italija nije danas najsretnije mjesto gdje bi mogli živjeti izbjegli iz ratnih zona,koji su istovremeno obavezni da traže politicki azil u zemlji gdje se iskracaju po prvi put, tako da zapravo ne mogu niti da napuste Italiju i odu negdje gdje su uslovi relativno bolji. Izbjeglice-azilanti su praktično iskrcavanjem na italijansko poluostrvo natjerani strogim zakonima da ostanu na tlu Italije, iako država ne garantuje pravo na san o buducnosti. Pravo na rad i pravo na smještaj nisu omogućeni u Italiji, iako smo potpisnici medjunarodnih ugovora o političkom azilu i generalno potpisnici normi o migraciji. Da nije volonterskih organizacija, imigranti bi imali kompleksniju i težu situaciju nego u sopstvenoj zemlji. {youtube}mdKa3fBmTsw{/youtube} CL.Vaše djelo na poetičan nacin govori o internacionanom problemu, sve strozijim zakonima u cijeloj Evropi. Političari Italije i generalno Evrope vide jedinu soluciju kroz zakone o restrikciji ulaza u Evropu, zakonima o tzv. sigurnosti i bezbjednosti,u najboljem slučaju, migranti su odlična radna snaga kojom je lako manipulisati, uslovljavati....Kao umjetnik kakav je Vaš stav i uloga u politici? De Serio:Politika, odnosno vlast prezentira sinonim sile, interesa,kontrole...No, mislim da postoji još jedan vid politike, a to je politika gradjanstva, pojedinaca, svakodnevnog života, politika rada, volonterstva, politika "di stile gratuito", bez interesa koja je najčešće uzvišena i humana. CL.Rijetko se dogadja da mladi umjetnici razmišljaju o temi kolonizacije i postkolonijalnih odnosa Afrike i Evrope, što je još uvijek delikatna tema na oba prostora. Danas iz tih zemalja, izmedju ostalog i zbog istorijskih posljedica, imamo veliki broj ljudi koji odlaze iz političkih i ekonomskih razloga u razvijene zemlje koje su bile, ne tako davno, kolonizatori. DE SERIO: Malo je umjetnika iz mladje generacije italijanskih stvaralaca koji se bave ovom temom aktuelnom nakon toliko decenija. Danas se kreativna energija više posvećuje sopstvenom radu i ličnosti umjetnika, rekao bih na način cesto autoreferencijalan , koji ja doživljavam kao sterilan sa stanovišta umjetnosti i, na kraju, bez nekih pozitivnih konsekvenci za autora. Radi se, po meni, paradoksalno o vrsti umjetnosti koju bih nazvao anti-humanom. CL. Realizovali ste "Stanze "na italijanskom i somalijskom jeziku, u razlićčitim gradskim kontekstima, miješajući tradicije i istorije dvije zemlje... Film ste nazvali "poetski lanac". |
De Serio: Ono što vam ostaje je mnogo vrjednije od samog rada na filmu. Prije svega veliko humano iskustvo, kolektivni eksperiment koji se aktivira u kreativnom procesu na dokumentarnom filmu. Jedinstvena vitalna limfa, koja nas tjera da idemo dalje. CL.Nedavno ste okončali rad na vašem novom filmu, dugometražnom ovog puta, koji je prikazan na Festivalu u Locarnu . Radi se o produkciji "Sette opere di misericordia". Vi i Gianluca ste autori , napisali ste scenografiju i radili na realizaciji istovremeno. Protagonista Roberto Herlitzka je izjavio nakon projekcije, "film je zamisao dvojice režisera koji se bave umjetnošću, nečim što je zabranjeno u Italiji. Sette opere di misericordia, kako ste naveli, jedini je italijanski film u užem izboru, za čiju realizaciju je trebalo pet godina. DE SERIO: To je priča otkupljenja, oslobodjenja, borbi da se preživi, storija o otkriću emocija i milosrdja, lišen religioznog klišea i blizak humanoj ideji ove priče. Tačnije, tema je briga o tijelu druge osobe. Protagonisti su dvije ličnosti koje žive na socijalnoj margini , na periferiji Torina u kojoj se po mnogo cemu prepoznajem . Radi se o filmu koji će biti distribuiran krajem godine u zemlji i inostranstvu. {youtube}IIBJL1_JjbI{/youtube}
|