Film se u Kanu iščekivao s nestrpljenjem zbog izvankinematografskih razloga, u ovom slučaju zbog progona koji Putinov režim vrši nad rediteljem, značajanim autorom ruskog pozorišta, optužujući ga za izmišljene prekršaje, kako bi ućutkao njegovu pobunjeničku kreativnost.
Stoga nije previše komplikovano to povezati s temom « Ljeta », prikazanim u odsustvu njegovog autora, koji je bio u kućnom pritvoru, a film govori o eksploziji roka u Sovjetskom Savezu početkom 1980-ih - mada sadašnji autoritarizam izgleda jači od ondašnjeg.
U središtu Ljeta su tri ličnosti koje su stvarno postojale: Viktor Tsoï, koji je bio velika zvijezda alternativne muzičke scene, Mike Naumenko, nadahnuti bard koji je inspirisao čitavu generaciju, i njegova žena, Natalija Naumenko, koja je napisala priču o ovom burnom periodu, nakon prerane smrti ova dva muzičara 1990. i 1991. godine.
Film, dakle, govori o onome što se očekuje: o transgresivnoj energiji ruske omladine razapete između nade i nihilizma, koja kroz rock i punk kulturu (pjesme, način odjevanja, ponašanja) pokazuje svoj otpor prema opresivnom društvu, koje je u potpunom rasulu, ali čiji su predstavnici i dalje veoma aktivni.
On o tome govori sa vizuelnom virtuoznošću, često inspirisanom spotovima, koristeći čitav jedan arsenal prosedea (grafiti na samoj slici, bojanje, direktno obraćanje publici, šok montaža, podijeljeni ekrani) koji svjedoče o sjajnom talentu reditelja. To je živo, to je zanimljivo ... a onda iznenada, to je mnogo više od svega toga.
Jedna, dvije, tri ljubavne priče
Zato što su glumci i glumice sjajni. Zato što je došlo vrijeme da se posveti vrijeme slušanju i gledanju. Zato što materija i svjetlost dobijaju smisao. (...)
Zato što, na rubu onog najboljeg u anglo-saksonskoj muzici tog vremena - od Boba Dylana do Velvet Undergrounda, od Davida Bowie-ja do Blondie - i uz krajnju senzibilnost za poetsku i muzičku rusku baštinu, tada je istinski izmišljena nova muzika.
I zato što je tu , pa da, jedna ljubavna priča, a onda dvije, pa tri, između ova tri lika, Nataše, Majka, Viktora, koji su sve jači, sve zavodljiviji, sve bogatiji kao ličnosti, dok ispunjavaju svoju sudbinu umjetnika disidenata.
Sa sunčanim naslovom, koji je prije svega naziv jedne pjesme, čije je značenje "ljeto" - i snažan, i istorijski i razbarušen, dirljiv i senzualnan, film Ljeto pruža ono što možete očekivati od filma: on prevazilazi svoj program, svoju priču, svoju vizit kartu i organski se razvija kao što raste drvo. Prije nego što smo vidjeli film, znali smo da je njegov autor angažovan borac za slobodu i veliki pozorišni umjetnik. A sada znamo da je i filmski umjetnik.
Jean-Michel FRODON
first published in
http://www.slate.fr/story/170799/cinema-leto-kirill-serebrennikov-russie-revolte-punk-rock
Prevela : Zumreta Trocellier