(Na slici, slijeva na desno: Amina Haddad, Mohamed Yargui, Amel Blidi, Sofia Djama, Lyes Salem, Karim Moussaoui, Adila Bendimerad, Damien Ounouri, Hassen Ferhani, Djamel Kerkar)

Izlazak filma En attendant les hirondelles, Karim Moussaoui-a u bioskopske sale, ističe pojavu mlađe generacije režisera (ali i scenarista, producenata, glumaca). Festival Monpeljea okupio je njene glavne predstavnike.

Izlazak filma En attendant les hirondelles na francuske ekrane 8. novembra je prilika da se otkrije jedan jako lijep film. To takođe predstavlja snažan znak potencijalnog uspona mladog alžirskog filma. Jedan od glavnih programa 39. izdanja CinéMed-a, Festivala mediteranskog filma u Monpeljeu, bio je posvećen ovom fenomenu.

Posebna počast odata je onome koji se sada jednoglasno smatra zaštitnom figurom, nakon što je decenijama prolazio kroz najgore poteškoće i strašne opasnosti: Merzak Allouache-u (73) autoru jednog od najboljih filmova svoje zemlje sedamdesetih godina Omar Gatlato, potpisniku krucijalnog djela Bab-el-Oued City u jeku građanskog ratu i neumorni hroničar nesreća i nadanja svog naroda (Le Repenti, Les Terrasses, Madame courage).

Bab-el-Oued City de Merzak Allouache (1994)

Da upotpunimo sliku, bilo bi pravilno reći da tu spada i nekoliko predstavnika nove generacije, naročito dvije važne ličnosti koje su radikalne i inspirisane - Tariq Teguia  (Rome plutôt que vous, Inland, Révolution Zendj) i veliki stvaralac dokumentarnih filmova Malek Ben Smaïl  (La Chine est encore loin), kome treba dodati usamljenog i talentovanog Amor Akkar-a (La Maison jaune).

Bez sumnje se događa nešto na novou kolektivne pojave, generacijske pojave u današnjem alžirskom filmu, i to je naročito ono što je Christophe Leparc poželio da razjasni/rasvijetli. Ona je 25. oktobra okupila većinu članova onoga što se nazivalo „mladi čuvari alžirskog filma“.

Tu su se našli i Hassan Ferhani (Dans ma tête un rond-point), Damien Ounouri (Fidaï), Lyes Salem (L’Oranais), čiji su filmovi već bili distribuirani, takođe u Francuskoj. Ali, tu je i Sofia Djama (čiji je prvi igrani film, Les Bienheureux, predstavljen na filmskom festivalu u Veneciji), Djamel Kerkar (Atlal), Adila Bendimerad, Amel Blidi Mohamed Yargui. I, naravno, Karim Moussaoui.

Prolaznici i tačke prolaza

On nije samo jedna od glavnih ličnosti ove generacije u usponu. On je ujedno i jedan od onih koji su to omogućili, zajedno sa mladim kritičarem Samir Ardjoum-om i Abdenour Hochiche-om, osnivačem i do prošle godine vodjom Bedžajskog festivala, koji predstavlja pravi melting pot ovog cvjetanja – obojica prisutni u sali u Monpeljeu.

Prije nego što je postao reditelj, Moussaoui je dugo bio odgovoran za bioskop u francuskom institutu u Alžiru. U neprijateljskom okruženju za film i sve oblike slobode izražavanja, on je od toga napravio mjesto istraživanja i eksperimentisanja, prikazujući velike savremene filmove iz cijelog svijeta, organizujući debate i radionice, što je rezultiralo upoznavanjima i esejima. (...)

Jean-Michel FRODON
prevela: Nina BUKILIĆ
first published in www.slate.fr